Kuşkusuz, kaba anlamıyla intihar, her şeyden önce artık yaşama önem vermeyen bir adamın umutsuzluğundan doğan bir edinimdir. Fakat insan gerçekte, yaşamdan ayrıldığı anda ana hala bağımlı olduğundan, onu bir türlü bırakamaz; bir canlı varlığın sahip olduklarının en değerlisi diye bilineni bırakırken yaptığı edimler arasında asal oldukları besbelli ortak nitelikler vardır.