... öyle güçsüzsün ki; artık farkında değilsin özgürlüğün...diyen sese hayır demelisin
Derin kuyulara inen bir sesle ve kendi gerçeğinle gülümsemelisin dünyaya.
Ateş ırmağa karışıp
bir ip boşluğa salınırken
ellerimi tutuyorsun bir tren istasyonunda
alıp götürüyor bizi bir tren
denizlere ve göklere
Sen deniz kızı Eftalya oluyorsun
Ben Tanrı’yı öldüren Krilov
yeni yollar arıyoruz kendimize
şeytana anlam veriyoruz
cehenneme çıkıyor yolumuz
Korkma
Cehennemin çocuklarıdır şairler