En Beğenilen İntiharın Tarihi Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen İntiharın Tarihi sözleri ve alıntılarını, en beğenilen İntiharın Tarihi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Antoine-Léonard Thomas (1732-1785) da kendisini yaşlılıktan kurtaracak olan ölümü çağırır:
Yüreğimin duygularımla yumuşaması gerekseydi,
Ey zaman! Sana derdim ki: One al ölüm saatimi,
Acele et de öleyim;.
Değersiz yaşamaktansa varolmamayı tercih ederim.(...)
Ey zaman, akışını durdur, dokunma gençliğime benim
Çağın en yankı uyandıran felsefi intiharı, kuşkusuz, 1773 yılının Noel günü, Saint-Denis’deki bir handa kendini öldüren iki genç askerin intiharıdır. Mémoires secrets, kuşkusuz, buna uzun bir bölüm ayırır, ancak yüksek sosyetede bu olay haftalarca tartışılır ve edebiyatçıların, örneğin Grimin ve Voltaire’in mektuplarında da yankısı görülür. İki
Yunan tarihi, nedenleri çok çeşitli, gerçek ya da yarı-efsanevi, büyük yankılar uyandırmış intiharlarla doludur. Menoikeos, Themistokles, Isoktates ve Demosthenes’in yurtseverce intiharları; Aristodemos’un vicdan azabı yüzünden intiharı; Kleomenes’in onur nedenli intiharı; Pythagoras’ın dini bir düşünceye bağlılığı yüzünden intiharı; Demokritos ve Speusippos’un yaşlılığın düşkünlüğünden kurtulmak için intiharı; Panthea, Hero ve Sappho’nun aşk yüzünden intiharı; Hippo’nun namus yüzünden intiharı; Charondas’tn yurtseverce intiharı; yaşamı hor gören Zenon, Kleanthes, Hegesias, Diogenes ve Epikuros’un felsefi intiharları. Sokrates’in ölümü daha tartışmalıdır, ama yine de, duruşması sırasında verdiği kışkırtıcı yanıtlar ve kaçmayı reddetmesi nedeniyle bir intihara benzetilebilir
Anormale olan dengesiz eğilimini, Saint-Cyran, bir yok olma ve yaşamdan nefret etme tinselliğine taşıyacak ve onu “yüceltecektir”:
“Bu fani hayat için, bu hayatı sevmek için insan ruhen hasta ve kötü bir hırsa kapılmış olmalıdır,” diye yazar.
Dünyaya sırt çevirip düşüncede “yok olmak” gerek: “Hepimizin yasasının sonu yok olmak ve kendimizi, erdemle, yaratılışımıza uygun olan ve Tanrı’nın sonsuz erki tarafından içinden çıkartıldığımız şu hiçliğe geri sokmaktır”. Burada, aynı hiçlik eğilimiyle, fiziksel intihardan tinsel intihara bir geçiş söz konusudur.
Sayfa 116 - Saint CyranKitabı okudu
Kendisine gelince, böbrek taşlarından acı çeken Montaigne ölümü bekler. “Hiçbir yolcunun geri dönmediği o gizemli ülke”den korkuyor mudur, Hamlet gibi? Bunu bilemeyiz. İntihar üzerine yazan ve tereddütlerini bildiren aşağı yukarı herkes gibi, Montaigne de intihar etmez.
İntihardan bahsetmek, aynı zamanda onu defetmeye de yarıyordur sanki.
Sayfa 109Kitabı okudu
Ortaçağ’da sıradan intihar, her şeyden önce laboratoresi, yani emekçileri ilgilendirir. Çoğu kez yaşam koşullarının aniden ağırlaşması yüzünden kendini öldürenler köylü ve zanaatkârlardır.
Bellatores, savaşçılar, soylular kendilerini doğrudan öldürmezler; oratores (elçiler) bazen bunu yapar, ama neden her zaman deliliktir ve bedenler yargılanmaz.
Kötü intihar, bayağı, bencil intihar, felaketten kaçan korkağın intiharı, her zaman köylünün, aşağı tabakanın, işçinin, zanaatkarın intiharıdır. Ve bu eylemin hor görülmesinde bunun büyük katkısı vardır.
Sayfa 54Kitabı okudu