En Beğenilen İntiharın Tarihi Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen İntiharın Tarihi sözleri ve alıntılarını, en beğenilen İntiharın Tarihi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Acı çekmek, ölmekten daha iyidir:
İnsanların sloganı budur.
Voltaire
Sayfa 264Kitabı okudu
bütün ilkel toplumlarda, ölüyü etkisiz kılmak için, bedenini sakatlamaya ve kıpırdayamaz hale getirmeye yönelik törenlerin uygulandığı gözlenir.
Bütün Batı uygarlıkları arasında, Roma Uygarlığı, intiharı en çok desteklemiş uygarlık olarak görülür. Seçkinler sınıfında Stoacılığın önemi ve kendini öldüren ünlü kişilerin sayısı bu ünün haklılığını ortaya koymuştur.
Le Suicide Dans la Rome antique [Antik Roma’da İntihar] konulu büyük yapıtında Yolande Grisé, İÖ 5. yüzyıl - İS 11. yüzyıl arasında, 314 ünlü kişinin istemli ölüm olayıyla (yani Avrupa’da, 1300 yılından günümüze dek görülebilecek olandan çok daha fazla) ilgili referanstan gösteren yirmi sayfalık bir tablo sunar.
Sayfa 60Kitabı okudu
Ortaçağ’da sıradan intihar, her şeyden önce laboratoresi, yani emekçileri ilgilendirir. Çoğu kez yaşam koşullarının aniden ağırlaşması yüzünden kendini öldürenler köylü ve zanaatkârlardır.
Bellatores, savaşçılar, soylular kendilerini doğrudan öldürmezler; oratores (elçiler) bazen bunu yapar, ama neden her zaman deliliktir ve bedenler yargılanmaz.
Kötü intihar, bayağı, bencil intihar, felaketten kaçan korkağın intiharı, her zaman köylünün, aşağı tabakanın, işçinin, zanaatkarın intiharıdır. Ve bu eylemin hor görülmesinde bunun büyük katkısı vardır.
Sayfa 54Kitabı okudu
Ayrıca yaşamın anlamsızlığı kabul de edilebilir: “Ben anlamsızlıktan üç sonuç çıkarıyorum, isyanım, özgürlüğüm ve tutkum" diye yazar Albert Camus. “Sadece bir bilinç oyunuyla, ben ölüme davet olan şeyi bir yaşam kuralına dönüştürüyorum ve intiharı reddediyorum.”
1897’de, Emile Durkheim, çağının istatistiklerine dayanan ve o günden beri çok eleştirilmiş olsalar da, sonuçlan, dikkate değer bir açıklayıcı değere sahip olan, belgelerle desteklenmiş büyük toplumbilimsel çalışmasını yayımlar: Le Suicide. Ona göre, intiharın, her şeyden önce, onu üç kategoriye ayırmaya izin veren toplumsal nedenleri vardır: ailevi, dini ya da siyasi grubuyla pek
iyi kaynaşamamış bireyleri ilgilendiren bencil intihar; bireyin kendisini grup için feda etmesini haklı kılacak biçimde kaynaşmış toplumları ilgilendiren özgeci intihar; temel ihtiyaçları artık karşılayamayan toplumsal
mekanizmaların bozulmasına bağlı olan kuralsız intihar. Bu toplumbilimsel kuram, 1930’da, yalnızlığı her tip intiharın ortak noktası olarak gören Les Causes du suicide adlı kitabıyla, Maurice Halbwachs tarafından tamamlanır: “İntiharın tek nedeni, kesin ve çaresiz bir yalnızlık duygusudur."