Kitap Vuslat isimli genç bir kadının Haliç Köprüsü’nden intihar etmesiyle başlıyor. İlk bir kaç cümle ile birlikte yaşanan olaylarla kitabın içinde buluyorsunuz kendinizi. Polisiye bir film izler gibi bir çırpıda okunuyor.
Hikaye anlatımı akıcı işlenmiş olmasına rağmen, konusu klasik, kurgusu fazlaca hayal ürünü, edebi yönü biraz zayıf bir kitap.
Kitapta asıl dikkatimi çeken kitabın kahramanının yaşamının ve yaşadıklarının fazlaca Şule Çet’in yaşadıklarına benzemesi. Olayların gidişatı, hikayedeki kadının annesi, babası, aile durumu, eğitim hayatı, ek iş yapmak zorunda olması, karşı taraftaki kişilerin yaşam şekli ve kişi isimlerine kadar çok benzettim. Biraz da Şule’yi okumuş gibi oldum. Yazarın da bu davadan esinlendiğini düşünüyorum.
Konu itibariyle, ne kadar basit gibi dursa da, en azından ülkemiz adına, bir kadın olarak toplumsal olduğunu düşündüğüm böyle bir olaya değindiği için yazarına teşekkür ediyorum.
Şule Çet, Vuslat ve aynı talihsizliği yaşayan bütün kadınlar için kitaba puanım 10.
