Yapacağım yorum bir miktar spoiler içeriyor olabilir.
Kitap 100 sayfalık bir hikaye. Bilindiği üzere hikayelerde karakter analizi, psikolojik çözümleme aranmaz-zaten hikayeyi romandan ayıran en önemli nokta da budur- Yine de yazar, onlarla ilgili yeterli bir bilgiye sahip olmanıza olanak tanıyor.
Kitap için-daha önce de değinildiği gibi-"acıya övgü" denilebilir.Daha ilk sayfadaki "acı gereklidir matmazel, varlıkların koruyucusudur o" sözlerinden de bunu anlayabiliyoruz.
İlk sayfada doktor kurbağa üzerinde bir deney yapıyor ve bu şekilde onun acıya dayanıklılığını ölçüyor. Karşısındaki kıza (Iokaste) bu deneyi neden yaptığını açıklıyor. Aslında kitap boyunca Iokaste, yani Helene ile kurbağa arasında bir ilişki kuruluyor. Doktor her ikisinin de acıya dayanıklılığını gözlemliyor da denebilir. Özellikle kitabın son sayfalarına doğru kurbağaların bir ipe dizilmesi oldukça ironik ve simgesel bir anlam taşıyor.
