Sen çay seversin, diyorum. İki şeker, değil mi? - Nasıl hatırlıyorsun? diye şaşırıyor. Pes doğrusu! Hatırlamak değil, diyorum, başka bir şey. Unutmamak belki, diye ekliyorum usulca. Boş yere..
Birbirimizden ne beklediğimizi bilirdik, buydu önemli olan, yeterdi. Dürtüklenmeyen, kendine dayalı bir şey. Saatlerce konuşmazdık da oda dolu kalırdı.
-Sen çay seversin, diyorum. Iki şeker degil mi?
-Nasil hatirliyorsun? diye sasiriyor. Pes dogrusu.
Hatirlamak değil diyorum, baska bir sey. Unutmamak belki, diye ekliyorum usulca.