Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
İran Mektupları
Montesquieuİran Mektupları Yorumları ve İncelemeleri
İran Mektupları yorumları ve incelemelerini, İran Mektupları kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İran Mektupları puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitap, Iran'dan Paris'e giden iki arkadaşın, memleketindekilerle, arkadaşlarıyla ve orada tanıştıkları insanlarla yaptıkları yazışmalardan oluşuyor. Yazar bu mektupların içinden bir kısmını seçmiş, bunları bir roman havasında düzenlemiş. Mektuplarda Rika ve Özbek'in yolculuklari boyunca geçtikleri sehirlerle birlikte, Paris hakkındaki gözlemleri yer alıyor. Anlamaya çalıştıkları bu çevre içinde inançları ve buradaki ileri düşünceler arasında sıkıştıkları onların yazılarında kendini belli ediyor. Bununla birlikte bu mektuplar içinde din, hukuk, politika, kültür, sanat vb. birçok konu hakkında yaptıkları tartışmaların okunmaya değer olduğunu düşünüyorum.
Montesquieu (1689-1755), 18. yüzyıl aydınlanma çağının en önemli temsilcilerinden, aynı zamanda sosyoloji biliminin öncüsü kabul edilir.
.
İlk önemli eseri olan "İran Mektupları" kitabını, 1721 yılında sansürden kaçabilmek için isimsiz olarak yayımlamış ve kitap yayımlandığı anda büyük başarı elde etmiş.
.
Bu kitap aynı zamanda 1748 yılında yayımlanan "Kanunların Ruhu" üzerine kitabının temeli olması sebebiyle ayrı bir öneme sahiptir. .
Kuvvetler ayrılığı prensibinin taslağını bu kitapta oluşturmuş ve Kanunların Ruhu Üzerine kitabında daha ayrıntılı ele almıştır.
.
Kitabın konusu genel olarak İran'dan Paris'e giden iki İranlı arkadaşın , farklı ülkelerdeki arkadaşları ve kendi aralarındaki mektuplarından oluşmaktadır. Bu mektuplarda devlet, kültür, din ve daha pek çok konu çarpıcı ve ayrıntılı bir şekilde işlenmiştir. Fransa'nın 18. yüzyıldaki siyasi düzeni, toplum hayatı ,din ve ahlak anlayışı mizahi bir dille eleştirilmiştir.
.
Üzerine uzun uzun konuşulacak bir kitap. Okumadan geçmeyin diyorum ️
300 yıl önce basılmış eser, pek çok yönüyle okuduğum en iyi Doğu-Batı karşılaştırmalarından biri. Yazar kitabı ilk isimsiz yayınladığında (ki şaşırmadım) oldukça ilgi çekmiş ve başyapıtı #kanunlarınruhuüzerine 'deki (kuvvetler ayrılığı) görüşlerini şekillendirmiş.
Güneş kralın (XIV Louis) son zamanlarında yapılan bu paylaşım, 18yy da olsa, gösterilen cesaret ve yeni fikirler sebebiyle onun hukukçu kimliğinin yanısıra sosyolojinin kurucusu sayılarak filozofluğa erdirmiş. İçinde bulunduğunuz döneme yönelteceğiniz eleştirileri bir kurgu ve hiciv yoluyla iletmeniz oldukça etkin bir yoldu ki, neredeyse edebiyatın başlangıcı bu türler sayılır.
Kitapta; İran soylusunun ağzından Osmanlı 'nın sefilliği, Papa'nın sihirbazlığı, çok eşlilik ve boşanma yasağı üzerinden evlilik kurumu ile nüfusun azlığından yakınma, Yahudilere, Tatarlara ve Zerdüştlüğe dokunuş, dervişler üstünden kanunlar ile mezhep ayrımcılığı niteleniyor. Adil halk Arabistan'daki Trogloditlerin, dini yasaklar altındaki mümin Zulema'nın anlattığı Anais'in hikayeleri ile aynı dönemde Fransa'nin maliye bakanlığına getirilen John Law ve uyutan -kusturan tariflere katılan bazı eserlerin hicvi ise mükemmeldi.
Alıntılara bakarsanız; yapılan eleştirilerin günümüz için de geçerliliğini göreceksiniz: OKUYUN...
·
Puan vermedi
Acem Mektupları
1721’de, Montesquieu 32 yaşında iken Amsterdam’da anonim olarak yayımlanan Acem Mektupları (Lettres persanes) yazarına büyük bir şöhret getirdi. Kısa zamanda best-seller olan kitap, daha ilk yılında on yeni baskı yaptı. Sonraki beş yıl içinde ise küçük değişikliklerle sekiz kere yayımlandı. Montesquieu bu kitapta, Fransızların yaşamları ve
İran Mektuplarının en beğenilen tarafı, hiçbir şey düşünmeden bir roman gibi okunabilir olması oldu. Romanın giriş, gelişme, sonuç aşamaları bellidir. Farklı karakterleri birbirine bağlayan belli bir zincir vardır. Avrupadaki ikametleri uzadıkça, dünyanın bu bölümüne hakim olan gelenekler onlara daha az olağanüstü, daha az garip gelmeye başlar. Bu olağanüstülük ve gariplikten, karakterlerine göre az veya çok etkilenirler. Öte yandan, Özbekin yokluğu uzadıkça -yani aşk gitgide azalırken- öfke ve Asya sarayındaki karmaşa da artar.
Yolculuk ve sınav tempoma denk gelen bir kitap olması sebebiyle zaman zaman zihin dağınıklığı eşliğinde devam ettirdigim bir kitap olması degerlendirmemi de etkileyeceğinden çok ayrıntılı ve belki de sağlıklı bir inceleme yapamayacağım. Fakat yaşanmış bir alt yapısı olması 18.yy Paris, Venedik ve İran arasındaki diyalogların okuyucuya tarihi bir vesika sunması okumayı daha anlamlı ve akıcı yaptı,benim açımdan... Harika bir kitap diyemem ama zaman zaman şaşıracağınız, 'yok artık,gerçek mi bu' diyeceğiniz bir kitap. Hala şüphelerim de yok değil:) belki bir ara tekrar dönerim ve incelerim. Şimdilik benden bu kadar...