Çok yalın bir dil hatta benim de bir dönem fazlaca kullandığım şekilde, şiiri belli kelimelere hapsedilmiş gibi hissettim. Bunun şiirdeki ideal dil olduğunu, anlatımı böylelikle kendimce zarif bir çerçevede tuttuğumu düşünürdüm. Uzaklık, yakınlık, yalnızlık gibi insana ait duyguların ya da duyguların oluşumuna etki eden şeylerin hissettirdikleri, daha çok doğaya aktarılarak, örneğin kimsesiz yıldırlar, kararsız rüzgarlar gibi, belirtilmeye çalışılmış. Ve altını da çizdiğim fazlaca beğendiğim bazı noktalar dışında, anlatımın bu çerçevede devam ediyor oluşu, şiire bir miktar mayhoşluk tadı vermiş olsa da, genel olarak değerlendirdiğimde beğendiğim bir kitap oldu.
