Problemi nasıl çözdüğü sorulduğunda “Sürekli onu düşünerek. Konuyu sürekli önünde tutarım ve şafağın ilk ışıklarının yavaşça belirmesinden ortalık tamamen aydınlanıncaya kadar beklerim.” Sezgileri hiçliğin ortasından şimşek gibi çakarak değil, aksine çokça tereddütle geliyordu.