Bir gün birileri seni bir hikaye veya şiirde okuyacak. Kendini bu insanlar için tanımlar mısın?
Ah, bilmiyorum. Ben kocaman, şişko bir bok parçasıyım, sanırım.
Mahalleri kat edip, istasyonları geçtikçe, feshedilmiş bir yaşamın, ardım sıra hayaller kurduğunu hissediyordum. Evet, bir hayaletti bu. Bir iz. Geriye kalan bir şey.
Ah şu dünya! O günlerde üzerindeki yazılar tamamen silinmiş ve birileri onu rulo yapıp bir yerlere kaldırmıştı sanki. Evet, parmaklarımla ona dokunabilirdim. Ama nerde?