İşaret Çocukları
Cahit ZarifoğluHigh Rated İşaret Çocukları Reviews
You can find High Rated İşaret Çocukları quotes, high rated İşaret Çocukları book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.3Out of 10
Zarifçe söylemlerin zemini, kelimelerin adeta bir gizli dizilimin öğeleriymiş gibi, büyük bir birikmenin haklı kudretiyle şiirde ki hükümranlığını ilân ediyor...
Belki de şair olmanın ilk şartı, kendi lisanını, hezeyan ve coşku atfosferini ziyana uğratmadan taşıyabilmek...
Zarifoğlunun şiirine, yalnız başka bir şiirini emsâl
Öncelikle şiir okumaya başlayacaksanız bu kitap olmamalı. Cahit Zarifoğlu şiirlerin de çok fazla imge kullanıyor bu yüzden de anlaşılması güç oluyor her okuduğum da ayrı bir anlam ifade ediyor. Bu kaçıncı okuyuşum bilmiyorum ama her zaman farklı anlamlar buluyorum kitaplarında...Keyifli okumalar.
Üstadların Gözünden C. Zarifoğlu...
Bu kitap hakkında Rasim Özdenören'in söyledikleri:
"Cahit Zarifoğlu'nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir.
İsmet Özel’in söyledikleri:
“Kendinden sonra yazmaya başlayan genç Müslüman şairlere, hangi özellikleriyle yol göstermiş olursa olsun, O’ndan sonrakiler, O’ndan ders alınacak bir taraf bulacaklardır.Hem şiirin kendine mahsus kaliteleri bakımından, hem Müslüman bir şairin dünya hayatındaki temayülleri bakımından.
Erdem Bayazıt’ın söyleidkleri:
“Cahit Zarifoğlu o hale gelmişti ki, kendi dünyası içinde bir şiir dili kurmuştu ve bunu çok iyi kullanırdı. Yani şiire, o anlatılmaz olana ait bir durum çıktığı zaman, bir algılama olduğu zaman, onu hemen anında şiire döküverirdi.
Cemal Süreya’nın söyledikleri:
“ Ece Ayhan’a sordum, ona göre “Cahit Zarifoğlu” şiirde yapı sorunun en iyi kavramış bu konuda örnek gösterilebilecek sanatçılardan biri. Kolsuz Bir Hattat’ta da ayrıca belirtmiş bunu.
Akif İnan’ın söyledikleri:
“Kanaatimce Cahit’in şiiri belli bir kalıp içerisinde hemen formüle edilebilecek, anlatılabilecek bir hüviyet taşımıyor. Cahit, eski tabirle şair-i maderzat, anandan doğma şair idi.
❝ Ya bu kez ölenleri görmeliysek
Ya sen kuş olup gitmeliysen bir trenle❞
Alim Kahraman'nın da ifade ettiği gibi ,''Cahit Zarifoğluna ait hangi metin olursa olsun ,O'nun dünyasına ,bir iklime geçer gibi girersiniz .Yeni bir iklime girmenin ne gibi etkileri oluyorsa , nasıl değişiyorsa insanı öylece değişirsiniz.'' Cahit Beyi okurken benim ruhumda başka bir aleme gidiyor ,bu alem ezelden ait olduğum huzur bulduğum ,çiçeklendiğim ve zariflendiğim bir yer o yüzden kitapları hiç bitmesin istiyorum. Beni o alemden mahrum etmesin ..
Zarifoğlu kalemi de benim yıllar geçse de tekrar tekrar okuyacağım nadir yazarlardan birisi , her ne kadar çoğu okur için üslubu ağır anlaşılmaz olarak ifade edilse de Cahitin ruh derinliği ile yazıya döktüğü her satır nakış nakış işlenmiş bir gergef misalidir. Ki bir şiirin asıl tadı da bu şekilde manasına kavuşuyor , o çoğu kesim olan okurlar asıl manayı aramayı dert ,yol edinirse bu satırları ruhuyla anlayacağına eminim .
'' Hakikat aramakla bulunmaz ancak bulanlar hep arayanlardır.'' Zarifoğlunun kitaplarında ruhunuzda o zarifliği arayıp bulmanız temennisiyle.
Zarif Okumalar ,
" Bir dolmayan yanımız
bir de her gün korkudan bir şeye
dokunup kalıyoruz
kanımızdan zehirli bir iğne geçiyor
ve güneşten korkuyoruz ."
'' Bir adam bir kadın var içimde iyice anladım
Bana bunu sessizce anlatıyorlardı ''
"bunca tanışıklığımız varken
sana dair
bana söz düşmüyor eğer düşerse benimle kutsaldır "
Kendisine aciz yani ACZ diyen bir şairle karşı karşıyayım.
" Seçkin bir kimse değilim
ismimin baş harfleri acz tutuyor
Bağışlamanı dilerim" diye yakarıyor.
'Yedi Güzel Adam' onun eserleri arasında benim için en özelidir. Bu defa ise İşaret Çocukları ile geldim.
"Cahit Zarifoğlu’nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir." diyen Rasim Özdenören öyle güzel tanımlamış ki aslında üstüne ekleyebileceğim ufak tefek şeyler dışında bir eksik bulamıyorum.
Bazı satırlardan çıkamayıp tekrar tekrar okuyup bazen de bu şair kiminle konuşuyor diye defalarca Zarifoğlu'nu sorgulamışımdır. Buz Dağı'nın görünmeyen kısmının şairidir aslında bu yüzden de bir şiirini tamamen asla anlayamayacağız belki de. Bazen bir kelime bazen de bir sayfa saatlerce düşünüp içinden çıkamayacağınız bir boşluğa sürüklüyor. Lakin Zarifoğlu'nun ilk kitabı olma özelliğiyle ve sadece Zarifoğlu'na ait olması bile çok ilgimi çekmişti. Şimdi bu güzel alıntıları sizinle paylaşınca belki o anlaşılmazlığı biraz anlatmış olurum. İşte en sevdiklerimden bazıları;
'bunca tanışıklığımız varken
sana dair
bana söz düşmüyor'
'sen benim durup durup saplandığım...'
'Anılar defterinde gül yaprağı
Gibi unutuldum kurudum
Başıma düştü sevda ağı
Bir başıma tenhalarda kahroldum.'