Tüm doğası gereğince, oportünist, her zaman sorunu açık ve kesin olarak koyma yolundan kaçar; sonuç verici bir şey arar, birbirini çürüten görüşler arasında kıvrılarak dolaşır, birisi ile olduğu gibi başka birisi ile de aynı görüşte olmaya çalışır, kendi görüş ayrılıklarını küçük değişiklik önerileri, kuşkular, saf ve masum dilekler çerçevesinde sınırlar.