Merhaba herkesee
Bir hevesle başladığım kitap beni reading slumpa soktu ve bir türlü bitmedi ta ki düne kadar.
Kitabı kısaca özetlemek istiyorum öncelikle. Arkadaşının aşkı Yasemin’in zihnindeki varlığını bir türlü kalbinden söküp atamayan bu adamın hüznüne ev arkadaşı İskender, zihninin dağınıklı resim, şiir ve Ankara’nın soğuğu eşlik eder.
Kitapta belki de tek beğendiğim şey, ana karakterin dışında hayatında yer eden diğer karakterlerin duygusal ve psikolojik durumlarının da aktarılmış olması.
Kitabın anlatımı o kadar başarısız ki, insan okurken içeriğe odaklanmakta çok zorlanıyor. Özne yüklem uyumsuzluğu, yüklemsiz cümlelerin her sayfada yer alması gibi etkenler okuru çok yıpratıyor. Evet, kitabı okurken çok yıprandım. Yarım bırakmamak için çırpındım durdum resmen. Maalesef ki okuduğum her kitabı bitirmeye çalışmak gibi bir özelliğim var. Neyse. Tüm suçu yazara da atmak haksızlık olur. Editör ve yayınevi de oldukça özensiz çalışmış, imla hataları daha arka kapaktan başlıyor. Yazım hataları zaten ayrı bir sıkıntı. Keşke biraz ya biraz dikkat edilseymiş. Oysaki ben farklı, bilinmeyen yazarların kitaplarını okumayı daha çok severim, işte bu sevgim başıma bela oldu bu sefer.
Uzun zamandır böyle kitap okumuyordum. Çıldırdım resmen. Konusuna, içeriğine lafım cidden yok ki hatalardan oraya çok odaklandığımı söyleyemem. Bence bu kitabı düzenleyip tekrar yayımlamaları lazım.
