Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
İsimle Ateş Arasında
Nazan Bekiroğluİsimle Ateş Arasında Yorumları ve İncelemeleri
İsimle Ateş Arasında yorumları ve incelemelerini, İsimle Ateş Arasında kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İsimle Ateş Arasında puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Nazar Bekiroğlu'nun İsimle Ateş Arasında kitabı tarihi roman şeklinde tanımlanabilir..
Kalemine âşina bir okur olarak söylemeliyim ki yazar bu romanında adeta kelimeleri kalemle dans ettirmiş.
Roman baştan sona kadar edebi dilin ve ağdalı ifadelerin örneği ile dolu...
Edebi dilin akışını ağır bulanlar kitabı sıkıcı bulabilir..Ki ben edebi
Nazan Bekiroğlu-İsimle Ateş Arasında
Eser iki farklı başlık üzerinde kaleme alınmış. İlk konu Osmanlı tarihinin önemli kilometre taşlarından biri olan Yeniçeri Ocağı, diğer bir deyişle Kapıkulu Ocağı. Olaylar Yeniçeri ocağı üzerinden şekillenmiş. Ocağın işlevi, padişaha olan yakınlığı, savaşta göstermiş olduğu yararlılıklar ele alınmış. Ocağın başlangıçta ne kadar mühim bir noktada yer aldığı ancak Osmanlı Devletinde yaşanan çözülme ile birlikte nasıl bozulmaya başladığı ve ilga edildiği aktarılmış. Yazar bölüm bölüm padişahları konuşturarak bu sürecin nasıl cereyan ettiği anlatılmaya çalışmış. Okuyucu bu noktada Yeniçeri Ocağının Osmanli Devletindeki tarihsel sürecini gözetleme imkânı buluyor. Eserde yer alan diğer başlık ise Numan ve Nihade aşkı. Yeniçeri Ocağının bozulmaya yüz tuttuğu dönemde ocak dışından insanlar para karşılığı kendini ocağa kaydettiriyor ve onların haklarından yararlanıyordu. Numan'da yaşanan bozulmalarla birlikte kendini ocağa kaydettirmiş ve Mansur ismini almıştır.Ocağa kayıt sonrası kendi eşini boşayıp Nihade'ye aşık olan Numan'ın Mansur olarak Nihade ile ilişkisi ele alınmış. Eser oldukça beğenilen ve severek okunulan bir eser. Edebi olarak biraz ağır olduğunu düşünüyorum. Nazan Bekiroğlu okurları için bu durum pek geçerli değil diyebilirim. Eserdeki en olumsuz yön bence sıklıkla kullanılan noktalama işaretleri. Bazı satırlarda yazar tek kelime yazıp nokta koyma gereği duymuş. Bu durum yazarı ilk kez okuyup edebi yönden ağır bulanlar için zorlayıcı olmuş. Çünkü okuyucu kendini cümlenin akışına kaptırıp devam etme isteği duysada pek başarılı olamıyor.
İki yıl önce dostumdan ödünç olarak aldım. Biraz okudum ama dersler, vizeler, finaller derken yarım bırakmıştım. Bitiremedim. Dostuma dediğimde o kitap bitmiyor öyle pek anlamıyorsun demişti. O zaman haklısın deyip erteledim. Şimdi tekrar bitireyim diye elime aldım. Okuduğum bilim kurgu romanının üzerine edebi bir eser okuyup geri dostuma vereyim diye düşündüm.
Başladığımda dili ağır geldi. Bunu biliyordum bekliyordum da. Ama bu sefer fark ettiğim şey kitap anlatıyormuş. Hem de o kadar güzel anlatıyormuş ki. Yazara hayran oldum. Diline, hayran oldum, anlattıklarına... O kadar şiirsel, sanatsal ki okumadan ne kadar anlatırsam anlatayım o ahengi tarif edemem. Bazı yerlerini iki defa okudum. Not almak istediğim o kadar çok yer oldu ki. Bir süre sonra bundan vazgeçip tamamen o ahenge bıraktım kendimi.
İçeriğine gelecek olursam iki ayrı hikaye anlatılıyor. Bölüm bölüm, bir ona geçiyor bir ona. Ama bu durum beni hiç rahatsız etmedi. Eğer bu tarz kitapları okumaya alışkınsanız rahatlıkla okuyabilirsiniz. Birinde bir adamın kadına olan aşkını ona ne hissettiğini ona nasıl baktığını anlatıyor. Diğer hikayede de yeniçerileri. Yeniçerilerin nasıl bozulduğunu, kaldırılma aşamalarını anlatıyor. Ama bunu yaparken hem yeniçeri, hem padişah, hem de ulema gözünden yapıyor. Yani farklı farklı bakış açılarından bakmayı sağlıyor.
Yazarın daha önce Yusuf ile Züleyha kitabını da okumuştum. Onun dili daha sade. O kitap da en az bu kitap kadar güzel ayrıca. Nazan Bekiroğlu okumak isteyene ilk tavsiyem Yusuf ile Züleyha kitabından başlamasıdır.
Keyifli okumalar diliyorum ... :)
Ben uydurdum bu hikâyeleri. Ama size şunu söylüyorum ki:Daha yüksekte duran bir gerçeği işaret etmek için bunca hikaye uydurdum. Demek istediğim, hepsi yalanken anlattıklarımın, anne kalbinde bir çocuk yokluğunun işaret ettiği acı yalan değildi. Yalan değildi eşi zalim avcı tarafından vurulan turnanın zaruri ölümü. Yalan değildi kemalin arkasından zevalin geldiği . Olgunlaşan her şeyin sonunda bozulduğu. Bir şey bozulurken onunla birlikte başka şeykerin de bozulduğu . Yalan değildi devletlerin insanlar gibi, aşkların da devletler gibi ömürleri olduğu, mahiyeti safiyet olan aşkı en çok karanlıkların boğduğu. Bu tanimlardan biri sorgusuz sualsiz teslimiyet anlamina gelirken, diğerinin, sorgusuz sualsiz teslimiyetin kurulumu demek olduğu. Böylece aşkın mutlak tanımının mümkünler aleminde nâ-mümkün olduğu. Yalan değildi güzel kokunun ezel hatırası taşidiği. Yalan değildi bazi şeylerin hep bir şeyle bir şey arasinda ürperti gibi asılı durduğu. Günahi ve ihaneti bu dünyada su öbür dünyada ateş arıtacakken, suyla arinmayan aşık kalbinin ancak ateşle durulduğu. Belki de bu yüzden bir büyük yanginin koptuğu. Bir ocağın;kelâma mecbur çileden yenik elemden ibaret bir kalpten kopagelen yangınla tutulup kül olduğu. Hikayelerine ayrılarak anlatılmış bir romanda son kez yemin ediyorum ki:Vallahi yalan değil!
Kitap bir gece ansızın gözüme takılmış, elime alıp açtığımda denk geldiğim:”Adı koyulmamış hiçbir şeyin gerçek anlamda var olduğuna ikna olamayan bir kalbin sahibiydim ben. Hayatı kelimelerle hükmeden biriydim ben” cümlesiyle okuma isteği uyandırmıştı bende. Nazan Bekiroğlu’nu anlamam için daha çok okumam lazım sanırım. Okuyanlar bilir, farklı bir kalemi vardır, hayal dünyası başkadır. Kelimeleri bir nakış gibi işler. Bu kitabında da tarihle karışık bir aşktan bahsediyor. Her şey bir isimle başlamıştı. Tarih oldum olası zorlandığım bir alan, ders olarak algıladığım için belkide sevemiyorum, tarihi bilgim de yetersiz olduğundan süleyman, osman, fatih, yeniçeri diye bahsettiği bölümlerde acaba kurgu mu gerçek mi sorgulaması yaşadım. Biraz gerçek, biraz kurgu.. Ruha dokunan bir yanlarının olduğu ise tartışmasız. Nihade’nin koku bilgisi çok dikkatimi çekti. Koku hafızası diye bir şey var. Bu çok ilginç. Hangi bitki ne zaman yetişir, ne zaman toplanır, nasıl koku verir bunları öğrenmek güzeldi. Her okunuşta farklı algılanacak türde bir kitap. Bitirdim fakat tam olarak bitmedi benim için. Bir kaç yıl sonra tekrar okumak isterim. Cesaretiniz varsa Nazan Bekiroğlu’nun kalemiyle tanışın isterim.
“Hikmetleri kelimelerin kalplerine indiren Allah'a hamdolsun..”
“Kendi içimden başka bakacak yerim kalmayınca fark ettim insan kalbinin ne kadar çok duygusu olduğunu.”
“İnsan ömrünün bir anlık rüya olduğunu kêlamımla bildim de hissimle yaşayamadım."
İsimler, yangınlar, aşklar, yeniçeriler, şehzadeler, padişahlar, katipler… baş döndürücü bir hikayenin içinde kaybettim kendimi. Sonra bulmaya çalıştıkça daha derinlerde kaybolduğumu fark ettim. “Değil mi ki “ yazarın istediği de okuyucuyu hikayenin içinde kaybettirmek. Bir aşk hikayesi okuyacağım sandım ama kendimi sonra tarihçilerin kaydıyla Vakayı Hayriyenin başlangıç ve sonunda buldum. Bir roman okuyor sandım kendimi ama sonra isimle başlayıp ateşle devam eden şiirin içinde buldum kendimi… Nazan Bekiroğlunun usta kaleminden usta işi bir roman . Üslubu, yapısı , tarzı, bakış açısı her şeyiyle kendine has.
"Bir isim bir şey söylemediğinde artık,
hikaye bitti demektir."
İsimler yiter, hikayeler biter, hepsi unutulur..Yaşamış ve yaşanmış olanlarsa sade,El Hafız Olanın ilminde saklanır.
Tüm isimleri ve hikayeleri bilen,
ve "hikmetleri kelimelerin kalplerine indiren" Allah'a hamd olsun.
Kitabı sizlere, kitabın içindeki hikayelerin
Tarih ve edebiyatın kucaklaşmasından oluşan bir eser. Okurken birçok duyguyu tatmak mümkün. Tarihi olaylar arasına serpiştirilen aşk ve aşkın işleniş biçimi, tasvirleri insanı uçsuz bir düşünceye götürüyor. Tarihte bildiğimiz olayların bilmediğimiz yanlarının masalsı bir havayla anlatılması ayrı bir güzellik katmış. Zevkle okuyacağınız bir kitap ben sevdim
Nazan Bekiroglu'nun okuduğum ilk kitabı. Kitabın oldukça farklı bir dili var. Bazı okurlara biraz ağır gelebilir. Kitap iki öykü halinde ilerliyor.. Tarihte tek satırla son verilen Yeniçeri lerin kaldırılması sürecini farklı bir bakış açısıyla yansıtmış... Diğer yandan da Mansur Nihade aşkını konu alıyor... okurken Ruhunuza hitap ediyor...
"Bozulmayan ne kalmıştı ki biz bozulduğumuz zamanda? " diyor yeniçeri geçmişten uzatarak başını.
Yeniçeri ocağının adım adım düşüşünü ve sonunu yine yeniçerilerin gözünden anlatıyor Nazan Bekiroğlu. Tarih dediğimiz şey kazananların yazdığı bir hikaye değil mi ki zaten.
Bu derin çöküşün içinde bir aşk hikayesi... Bir tarafta aşkını sayfalara nakşederek dile getiren, herşeyden vazgeçip aşkın peşine düşen bir adam, bir tarafta karanlığını daimi surette koruyan bir kadın. Ama çok dile getirenin daha derin sevdiğini düşünmek ne büyük bir yanılgı...