Haftasonu ilk Neil Gaiman kitabımı okudum. İskandinav Mitolojisi. Konu normalde ayılıp bayıldığım bir konu olmasına rağmen, ben böyle tek düze anlatış görmedim.
"Thor gözlerini açtı. Oturdu. Ayağa kalktı. Odada volta attı. Çekiç hiçbir yerde yoktu. Kaybolmuştu. " veya
"Thor, Loki'ye baktı; Loki, Thor'a baktı ve sonra her ikisi de omuz silken Thialfi'ye çevirdi gözlerini. "
Mıymıy da mıymıy. Sanki yazara zorla yazdırmışlar. Konularda hiç ruh yoktu. Ama derseniz ki bu bi roman değil de ders kitabı, o zaman anlarım. O yüzden bilgilendirme açısından güzeldi. Tanrılar nasıl yaratıldı, diyarlar nasıl oluştu, Odin nasıl tek gözlü kaldı, Thor'un çekici nasıl yapıldı gibi sorulara cevap veriyor. Bu arada Thor evliymiş. Ben bunu bilmiyordum. 3 tane de çocuğu varmış. Bunu hiç hiç bilmiyordum. Modi, Magni ve Thrud. Sırası ile Öfkeli, Kuvvetli, Kudretli. Zaten o kadar Marvel kafasında kalmışım ki, Thor dendikçe gözümde Chris Hemsworth' tan başka hiçbir şey canlanmadı. Loki deseniz aynı kötülüğün vücut bulmuş haliydi. Ama Tanrılarda da vardı bi saflık, hep mi Loki'ye güvenilir yahu.
Kitabı bitirdikten sonra internette araştırırken Tolkien'in Hobbit ve Yüzüklerin Efendisi'nde Gandalf'ı yaratırken Odin'den esinlendiğini okudum. Hadi canım! Canım Gandalf.
