zincir kafelerin özelliklerinden biri, müşteriyle çalışanların ve hatta müşteriyle diğer müşterilerihn arasındaki iletişim yokluğuydu. Böyle yerlerde kimse konuşmuyordu, çalışanlar konuşmuyordu, çünkü söyleyecek şeyleri yoktu, müşteriler ise son derece standardize edilmiş bu mekanda sohbetten uzak duruyorlardı. Mekanın plastikliğinde insanın ruhunu karartan, kişiyi sessizliğe iten bir şeyler vardı.