İslam Öncesi Mekke Dönemi ve Hz. Muhammed
Peygamberlik, insanları ululaştırmamanın öğretisiydi. Peygamberlik; kendi görüş ve ilkelerini ilahlaştırmış olan insanları Allah'ın kanunlanna bağlamak için programı Allah tarafından çizilmiş ilâhi inkilâb müessesesiydi... Peygamberlik, kuvvet sistemleri yerine hak sistemi kurmanın projesi, gerçeğe kapı açmanın yoluydu.
Hacıların, Haceru'l-Esved'e ellerini koyma hareketinin iki adı vardır: "İstilam" ve "Bey'a". İstilam'ın kelime mânası, "elde etmek" demektir. O hâlde "antlaşmanın elde edilmesi". Yâni Allah, bizim sadakat antlaşmamızı...
Şeytan'ın kafir olması, onun Allah'ı inkâr etmesinden dolayı olmuyor. Zaten o da böyle bir inkâra gitmiyor. O halde onun küfrü, Allah'ın koyduğu hükmü kabul etmemekle oluyor. Başka bir deyişle Allah'ın kanunu yerine kendi mantığını ortaya koyuyor; kanun koymada, kanun yapmada, kendisini, Allah'a rağmen otorite görmeye başlıyor. İşte şirk budur.
Şirk, Allah'ın en çok sevmediği, ve de asla bağışlamadığı insan hareketi... Allah'ın yanında başka güçler tanımak, Allah'a inanmak ve fakat O'nu inkâr edenlerin hükümlerini inanarak kabul etmek ve onlara bile bile uymak.
İnsan haklarının en çok ihlal edildiği ülkeler, diktatörlerinin heykellileriyle bir yerlere varacaklarını sanan ülkelerdir.