“Şüphesiz ki kalem sahipleri pek çok şey yapabilir ve yazabilirler, ancak fikirlerinin yaşaması uğruna ölmeleri şartıyla.. Düşüncelerini, bedenleri ve kanlarıyla beslemeleri şartıyla.. İnandıkları şeylere bu haktır deyip, kanlarını bu hak uğruna feda etmeleri şartıyla.
Muhakkak ki fikirlerimiz ve sözlerimiz cansız cesetler olarak kalmaya devam edecektir, öyle ki bunlar uğruna ölünceye ya da kanlarımızla bunları besleyip canlandırarak hayat sahipleriyle bunları yaşatıncaya kadar.”
Üstad Seyyid Kutub şehadetinden tam on dört yıl önce söylediği bu sözleri, uzun yıllar hapis yatıp ağır işkenceler gördükten sonra, 1966 senesinde bir idam sehpası üzerinde tahakkuk ettirecektir.
Seyyid Kutub’u çok iyi tanımış bir isim olan Şeyh Abdullah Azzam, bu eserini Şehid’in bütün kitap ve makalelerini okuyup tetkik ederek ve kardeşleri Muhammed ve Hamide gibi birçok yakınından dinlediği hakikatlerle telif edip eşsiz bir eser meydana getirmiştir.
Kitap, Şeyh Abdullah Azzam’ın üç risalesinden oluşmaktadır:
- Birinci risale özlü ifadelerle Şehid’in hayatını konu edinmektedir.
- İkinci risale Şeyh Elbanî’nin delilsiz bir şekilde Seyyid Kutub hakkında ortaya attığı “vahdeti vücutçu” ithamına bir reddiyedir.
- Üçüncü risale ise yine Seyyid Kutub’u anlatan ve şehadetinin yirminci yılına binaen bombalar altında kaleme alınan bir risaledir…
.jpg)
