İslamofobi Endüstrisi
Nathan LeanSözler ve Alıntılar
Antisemitizm durumunda olduğu gibi, İslamofobinin de kökleri kısa zamanda ve kolaylıkla kurutulamayacaktır. İslamofobi, sadece Müslümanların problemi değildir; o bizim problemimizdir. Hükümetler, politikacılar, medya, eğitim kurumları, şirket başkanları veya dinî liderlerin, toplumlarımızın dönüşümünde vatandaşlarımızı ve politikaları etkileyerek nefret söylemlerini ve ayrımcı teolojileri (hem militan dindarların hem de seküler fundamentalistlerin) zapt u rapt altına almada oynayacakları kritik rolleri vardır. Tabii eğer küresel anlayış ve barışı geliştirmek istiyorsak.
İslam kaygısı: Özellikle Batı ülkelerinde halk nezdinde İslam karşısında kaygılı bir tavra rastlamak mümkündür. Bunun muhtelif sebepleri vardır, küreselleşen dünyada yaşanan endişe ve güvensizlik hissi, ekonomik kaygılar, yabancılaşma bunlardan sadece bazılarıdır. Belki de en önemli sebep İslam'ı tanımamaktır. Görüldüğü üzere İslamofobinin sebepleri temelde İslam'dan bağımsızdır.
İslamofobinin yükseliş eğilimini fark eden tek organizasyon Pew değildir. Takip eden sene ABC Haber, Amerikalıların yüzde 43'ünun hala Müslümanların diğer din mensuplarına saygısının düşük olduğuna inandığını göstermiştir. 2005 itibariyle yaklaşık on Amerikalıdan altısı İslam'ın şiddete eğilimli olduğunu düşünmektedir ve katılımcıların yarısının gözünde Müslümanların düşük bir itibarı vardır. Beş sene içinde sayılar tamamen tersine dönmüş, daha önce İslam'la ilgili olumlu görüşleri olan Amerikalılar, şimdi tam tersi görüş taşımaktadır.
Ancak, Müslümanlar tarafından işlenen şiddet eylemleri düşük düzeyde olmasına karşın işler tersine dönmeye başladı. 2002'de FBI tarafından yayımlanan yıllık raporda Müslümanlara karşı işlenen nefret suçlarının -insanı hayrete düşüren- yüzde 1600 oranında arttığını göstermiştir: 2000'de 28 olay rapor edilmişken iki sene sonra bu sayı 481'e çıkmıştır. 2004'te Amerikalıların sadece dörtte biri İslam hakkında olumlu görüş bildirmiştir. Pew araştırma anketine göre ise Amerikalıların yüzde 46'sı, İslam'ın diğer dinlerden daha fazla şiddeti teşvik ettiğine inanmaktadır.
İslamofobi endüstrisi de mesajını halka yaymak için elinden geleni yapar. Ancak aradaki önemli fark şudur ki ürünü yayan yayın şebekelerinin bizzat kendileri halk arasında Müslüman korkusunu kamçılama oyununun ortaklarıdır. Bu ana televizyon şebekelerinde değişik şahısların panik pazarlamacılığı vasıtasıyla ürünlerinin reklamını yaptıkları gibi bir alıcı-satıcı ilişkisi değildir. Bu daha ziyade ideoloji ve politik eğilimlerin aynı gündemi öne çıkarmada
bir noktada birleştiği, karşılıklı menfaat ilişkisidir.
Korkunun üretilmesi ve pazarlanması Fox Haber'in tekelinde değildir. Haber kanalının güç oyuncuları karışıklık çıkarmada ne kadar becerikli olursa olsun ve politik ajandaları ne kadar yanlış yönlendirilmiş olursa olsun pek çok haber kanalı Müslümanlar ve İslam'la ilgili paranoyanın ısrarlı bir şekilde devam etmesine katkıda bulunmuştur.
Ya İsrail ya da Filistin mevcut olabilir, ikisi birden değil. Ürdün Nehri ve Akdeniz arasındaki küçük bölgede iki devletin kalıcı ve barışçıl bir şekilde bir arada mevcut olabileceğini düşünmek ya saflık ya da düzenbazlıktır. Eğer son yetmiş sene bir şey öğrettiyse bu da Ürdün Nehri'nin batısında sadece bir devletin mevcut olabileceğidir. Bu nedenle Filistinlilerin niçin bir devletten yoksun olması gerektiğini soranlara cevap basittir: Onlara bir devlet bahşedin; ya onun ya da İsrail'in yok olmasıyla sonuçlanacak bir olaylar zincirini başlatın...