Sözler ve Alıntılar
İnsan, yeryüzünün hastalığıdır.
Daha da fazlası, şunu soralım: kim bu biçimde gücü istiyor? Kim egemen olmayı arzuluyor? Tam da Nietzsche'nin köleler, zayıflar olarak adlandırdıkları. Gücü istemek, zayıfların güç istenci hakkında oluşturdukları imgedir. Nietzsche mücadelede ve kavgada, her zaman tersine dönen, kölelerin ve sürülerin lehine sonuçlanan bir seçilim aracı gördü. Nietzsche'nin en büyük sözlerinden biri şudur: "Her zaman güçlüleri zayıflardan korumalıyız." Şüphesiz egemen olma arzusunda; güçsüzlerin güç istencine dair kurdukları imgede de bir güç istenci vardır: ama
en alt derecede.
Sayfa 189 - Bağlam YayınlarıKitabı okudu
Deliliği kodlama çabası üç biçimde kendisini gösterdi. Önce yasa biçiminde, yani hastahane ya da akıl hastahanesi olarak. Sonra tabii psikanaliz o muhteşem numarasını yaptı: tıpta ortaya çıktığı biçimiyle sözleşmeye dayalı burjuva ilişkilerin dışında kalan insanlar olduğu kabul ediliyordu, ve bu insanlar deliydiler, çünkü sözleşmeye taraf olmaktan hukuken "aciz"diler.
Sayfa 392
İnsan, yeryüzünün hastalığıdır.
İnsan suratı henüz yüzünü bulmadı.
İnsan suratı henüz yüzünü bulmadı.
"sonu -izm'le biten sözcükler son derece iyi temellendirilmişlerdir"
Eskiden "varoluşçuluk nedir?" diye sorulurdu. Şimdi: yapısalcılık nedir? Bu sorular ancak güncel oldukları, ortaya konmakta olan yapıtlara dair sorulduklarında ilginçtirler. Biz 1967'deyiz. O halde bu soruya cevap vermekten kaçınmak için yapıtların tamamlanmamışlık özelliğini bahane edemeyiz; soruya bir anlam veren yalnızca onların bu özelliğidir. Bundan hareketle, "Yapısalcılık nedir?" sorusu kimi dönüşümler geçirmelidir. ilk olarak, yapısalcı olan kim? En güncel olan şeyde kimi adetler var. Adet işaret ediyor, haklı ya da haksız olarak yan yana koyuyor: R. Jakobson gibi bir dilbilimci, C. LeviStrauss gibi bir sosyolog, j. Lacan gibi bir psikanalist, M. Foucault gibi epistemolojiyi yenileyen bir filozof, L. Althusser gibi Marksizmin yorumlanması sorununu yeniden ele alan Marksist bir filozof, R. Barthes gibi bir edebiyat eleştirmeni; Tel Quel dergisi çevresindeki yazarlar gibi leri. Kimileri "yapısalcılık" kelimesin i reddetmiyor, "yapı" ve "yapısal" gibi kavramlar kullanıyorlar. Diğerleri Saussurecü "sistem" terimini tercih ediyorlar. Kimilerinin diğerleri üzerinde gerçek bir etki bıraktığı, farklı kuşaklardan çok farklı düşünürler. Ama en önemlisi, keşfettikleri alanların engin çeşitliliği. Her biri, benzeşim ilişkisinde olan sorunları, yöntemleri, çözümleri, bu alanların her birindeki tekil keşif ve yaratımlarla ölçülen özgür bir zamane havasına, zamanın ruhuna katılır gibi, yeniden buluyor. Bu anlamda, sonu -izm'le biten sözcükler son derece iyi temellendirilmişlerdir
François Chatelet, der., Histoire de la philosophie, cilt VIII: 20. yüzylı içinde, Paris, Hachette, 1972, s. 299·335