İstanbul Bir Masaldı

Mario Levi
Onca kötülüğün hakimiyet kurduğu bir dünyada, iyi olmayı seçmek bir isyandır. Birçok insanın sandığı gibi ahmaklık değil..
Reklam
Hayatlar her zaman bizim hayatlarımız değildi belki ama, ölüler hep bizim ölülerimizdi...
Sayfa 37 - REMZİ KİTABEVİ
"Sözcüklerle çoğalmak,yeniden doğmak gibi bir duygu bu...Başka kitaplardaki insanlara ya da hayatımın bana yön veren hikaye ve kahramanlarına zaman zaman benzemeyi istemek benim suçum değildi..."
'İyi' bir insana giden yol, birçoğumuz için çok kirlendi artık sanırım.
'Âşık insan hep umut ediyor. Bıkmadan, usanmadan...'
Sayfa 265 - REMZİ KİTAPEVİKitabı okudu
Reklam
" Bir denizin derinliğini çağrıştıran bakışları vardı."
Biz, birbirimize, birbirimizi anlatmaya çalıştığımız o zamanlarda bambaşka kıyılardaydık.
Sayfa 387 - Remzi Kitabevi - Masallar ve Hatıralar - O Cenneti Kimde Yitirmiştiniz?Kitabı okudu
Zamanla, birçok insanı ölümlerimiz için affetmeyi öğreniyor, dahası isteyebiliyorduk ya.
'asıl mühimi yapacaklarımız, ya da yapmayı düşündüklerimiz değil, yaptıklarımızdır.'
Sayfa 104 - REMZİ KİTAPEVİKitabı okudu
Reklam
İstanbul
“Benim İstanbul’um bir masaldı… Bu masal benim hikayemdi… Bu masal, kendini, kendi şehrinde yabancı hissedenlerin hikayesiydi… Bu masal, tüm yaşananlara karşın, Boğaz’ın sularını bir ana rahmi olarak görmek istemenin hikayesiydi… Bu masal, ‘yanlış’ bir kulaçta ya da bir kürek sallayışta, o akıntıların biri tarafından yutulmaktan, bambaşka bir denize sürüklenmekten korkmanın hikayesiydi…”
"bir şiir başkaları tarafından öldürülmüştü..."
... hayatta en farklı yerlere gelmeyi başaranlar, en ağır bedelleri ödeyenler, ödemeyi seçenler, ya da ödemeye mecbur kalanlar değil miydi?
Farklı hayatlarla farklı kopmalara hazırlanmak gerekiyordu. Bambaşka yolların yolcusu olmak...
'anlamayı denemekle, yalnızca öğrenmeyi seçme arasındaki kalın bir çizgideydiler. buna anlamaktan, bir başkasının sorununu hissetmekten gelen bir korkuyu da ekleyebilirdiniz belki.'
Resim