yaklaşık 200 sayfalık bu hikaye kitabını istanbul'da ikâmet ettiğim için adından dolayı merak edip almıştım. ayrıca yazarının peyami safa oluşu daha çok merak etmemi sağlamıştı. peyami safa'dan bir roman okuyanlar hangi konular hakkında yazdığını az çok bilirler. toplumun yozlaşması, kadın-erkek ilişkileri, batı'ya karşı özentilik, türk aile yapısının batı aile yapısına evrilmeye başlamasıyla beraber ahlaksızlıklar çukuruna düşmesi vs vs. bu hikayeler de aslında romanlarının bir özeti gibiydi. nasihat verici, ders çıkartıcı, ibret alınacak hikayeler vardı içinde. en sevdiğim hikaye de sanırım "En İyi İzdivaç Bu mu?" olabilir. çünkü belli bir hayat felsefesi veriliyordu ve hayatı olduğu gibi kabul etmenin erdemini işliyordu. ancak bazı hikayelerde şimdi ne okudum, buradan çıkartmam gereken sonuç ne ki dediğim de çok oldu, duygulandığım da, vay be iyiymiş dediğim de, eh ama bu kadarı da fazla başka konu mu yok diye sitem ettiğim de. kısacası çerezlik okunabilecek pek sıkıcı olmayan bir kitap. özellikle peyami safa ve türevleri üslupları seviyorsanız tavsiye edebilirim.