Toplanın, size muhteşem bir yazardan ve onun harikulade romanından bahsedeceğim. Aslında kitabı okurken niyetim inceleme yazmak değildi. Fakat bu kitapla ilgili bir şeyler yazmazsam benim gözümde esere haksızlık etmiş olurum.
Öncelikle Burhan Sönmez, bu kitabı okumaya başlayana kadar adını bile duymadığım bir yazardı. Muhtemelen büyük
Ölümün acısını bile unutturan "sarı kahkaha"nın romanı
“Aşık olmak için görmenize gerek olmayan bazı şehirler var. İstanbul onlardan biri.” demiş Burhan Sönmez bir röportajında. Ve “İstanbul İstanbul” romanı ile güzellik ile çirkinliği, zenginlik ile sefaleti, güç ile zayıflığı, acı ile mutluluğu bir arada bulunduran bu acımasız ama büyülü şehri çok farklı bir kurguyla; yeraltındaki küçücük bir
Sene 1982... 12 Eylül sancılarının şiddetle devam ettiği dönemler...
Hukuk eğitimi almak için Ankara'nın kırsalından İstanbul'a gelen Burhan Sönmez için, hayatının dönüm noktası olacak yıllar...
"Sıkıyönetim, İstanbul 1.Şube derken, üç hafta kaldım gözaltında. İşkence ile tanıştım. Dört yıllık okulu yedi yılda bitirdim."
Akabinde, ev
Son dönem Türk Edebiyatının en başarılı romanı olduğunu çok rahat söyleyebilirim İstanbul İstanbul için. Kitapta edebiyata ve yaşamaya dair her şey var. Bu kadar çok şeyi sadece iki yüz küsurlu sayfada bu kadar etkili bir biçimde biz okuyuculara sunmayı başardığı için Burhan Sönmez’in önünde eğilip, elini öpüp başıma koymak istiyorum.
İNSAN VE
‘İnsan kendisiyle yetinmeyen tek varlıktır, Doktor. Kuş sadece kuştur, çoğalır ve uçar. Ağaç sadece yeşillenir ve meyve verir. İnsan başkadır, hayal etmeyi öğrenmiştir. Var olanla yetinmez. Bakırdan küpe yapması, taşlardan saray inşa etmesi, görünmeze merakındandır.’
.
Küçücük bir hücre, soğuk mu soğuk. Hücreye giren kaçıncı kişiler bilmiyor
