…her şeyi sana borçluyum.” Bu sözler Mabel Warren’ı tatmin etmedi. Ben sevdiğim zaman neyi borçlu olduğumu düşünmem. Ona göre dünya düşünenler ve hissedenler olarak ikiye bölünmüştü. Birincisi kendisine alınan elbiseleri, ödenen hesapları dikkate alıyordu fakat şimdi elbiselerin modası geçti ve rüzgâr hesabı masadan alıp uçurdu, her halükârda borç bir öpücük ya da başka bir iyilikle ödendi ve düşünenler bunu unuttu; fakat hissedenler hatırladı; borçlu da değillerdi alacaklı da, sevgi ya da nefret vermişlerdi. Ben bunlardan biriyim, diye düşündü Bayan Warren, gözleri yaşla dolarak ve ekmek boğazında kuruyarak, ben o seven ve her zaman hatırlayanlardanım, siyah elbiseler ve siyah şeritlerle geçmişe sadakatini koruyanlardanım, ben unutmam…
Sayfa 49 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu