İstanbul’a çağdaş sanat perspektifinden bakmak, diğer sanat dallarının bize sunduğu “bakış” ların yanında bir farklılık içermektedir. Çağdaş sanatın İstanbul bağlamında son yıllarda ilgilendiği meselelere baktığımızda ortada büyük bir çeşitliliğin olduğu aşikârdır.
İstanbul’un 100 Çağdaş Sanatçısı kitabında yer alan sanatçıların işlerinde İstanbul, özellikle klasik anlatılarda, kent rehberlerinde ve tarih kitaplarında anlatıldığı halinden başka bir şekille ortaya çıkıyor.
İstanbul üzerine üretilen çağdaş sanat, yalnızca konu çeşitliliğiyle değil, kullanılan malzemelerin ve araçların çokluğuyla da bizi şehirle ilgili çoklu “gerçekliklere” bakmaya davet ediyor. Küresel olanla yerelin ilişkisi ve onun yereldeki dönüşümü, yerelden üretilen politikalar, değişen ekonomik yapı, çoğunluğu merkezde olmayan kimlikler, yoksulluk, göç, bellek, şehir ve toplumsal cinsiyet ilişkisi, kent mimarisi ve kültürleri, şehir pratikleri ve şehrin “tarihi” gibi meseleler bu sanatçıların eleştirilerinde yeniden yorumlanıyor ve izleyiciye -ve bazen de katılımcıya- geri dönüyor.
