İstanbul'un Sakinleri
Kolektifİstanbul'un Sakinleri Gönderileri
İstanbul'un Sakinleri kitaplarını, İstanbul'un Sakinleri sözleri ve alıntılarını, İstanbul'un Sakinleri yazarlarını, İstanbul'un Sakinleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Deniz sonsuz bir gurbetti. İnsan sonsuz bir acıydı. Vapurlar susmuştu. Minareler bile susmuştu da Tarçın kocaman bir yalnızlığa içini döküyordu. Sadece bu inilti vardı. Bu inilti, içimde boğulup duran bir geçmişi ayaklandırıyordu. Bir uzak zaman, bir uzak avlu, bir uzak elma bahçesi alın çizgilerimden denize dökülüyordu. Annem akşam alacasında Tarçın'ı çağırıyordu.
Seneler geçtikçe memleket daha da geriye gidiyor sanki.
Sayfa 117 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Şimdi ben yalnızım. İstanbul yalnız. Konyaaltı yalnız. Sevgi, yoksul. Öfke, aptal. Merhamet, kimsesiz. Vicdan, azap. Şimdi hepimiz, elimizde bir ölü dünya, koşa koşa bütün iyilikleri unutmaya çalışıyoruz.
Sayfa 15 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Bilmiyorum. Kelimeler birleşip anlamlar oluşturmayı redde-
diyor sanki. Susuyorum.
Sayfa 126Kitabı okudu
"Taşınma hikayelerini dinlemeyi oldum olası severim. Çünkü
benim gibi çapa attığı yere bağlanıp kopamayanlar, ayrılırken
birazını orada bırakıp eksileceğinden korkanlar, sürekli yer
değiştirebilenleri merak eder."
Sayfa 125Kitabı okudu
Şimdi hepimiz, elimizde bir ölü dünya, koşa koşa bütün iyilikleri unutmaya çalışıyoruz.
"Şu hayatta öğrendiği bir şey varsa o da üzülme hakkını idareli kullanmaktı. Yoksa üzüldükçe üzülesi geliyordu insanın."
Sayfa 107Kitabı okudu