Türk neferlerinin her biri Mehmet,
Mehmetler çekermiş Türk için zahmet;
Yiğide şahadet en büyük rahmet ...
Meçhul bir kazada kan veren Canlar;
Susurluk yolunda can veren Canlar.
Eğilip kula kul olmayanlar hey!
Zorluktan, çileden yılmayanlar hey!
Vermeyi bilip de almayanlar hey!
Vatana bir değil bin veren Canlar.
Susurluk yolunda
Yıkık harabeye yolun düşerse,
Yuvasından ayrı eşi hatırla.
Damla damla dolan bir kap taşarsa
Sabrın çatlattığı taşı hatırla.
Kör bulutlar maviliği boğarken,
Yıldırımlar yeryüzünü döverken,
Gökten şarıl şarıl yağmur yağarken
Bir göç oldu doksan yedi nisanının dördünde;
Gün karardı, güneş battı koskoca Türk yurdunda.
Yetim koydu Koca Sultan, Bozkurtları ardında ...
Yaratandan çağrı geldi, uçtu gitti Başbuğ'um;
Ebediyet alemine göçtü gitti Başbuğ'um.
Kainatın tek sahibi Baki davet etti, "Gel!"
Dedi, "Çile yüklü ömrün yüz akıyla