Ferit Edgü gerçekten Türk edebiyatının çok önemli bir ismi. Kalemi aşırı kuvvetli. Bu kitapta ise her hikâyede özeniyorsunuz cümlelerine. Üslûbu gerçekten şahane. Öykü anlayışını sürdüren örnekler var bu kitapta da. İlk bölüm normal öykülerden, ikinci ve üçüncü bölümler ise küçürek (minimal) öykülerden oluşuyor. Çok kısa tüm fazlalıklardan arındırılmış, ayıklanmış, "dil"in içindeki cevhere varmaya çalışan öyküler yer alıyor. Bu öyküler kısa olmasına rağmen o kadar çok şey anlatıyor ki... Ferit Edgü edebiyatımız için çok önemli bir kalem. Herkese tavsiye ederim.
Kısa ve çok kısa öykülerden oluşan bir kitap. Çok kısa dediğim 2-3 cümle falan. Ancak o kadar anlam dolu ki 4 sayfa da yazsa bu şekilde hissederdim. Ayrıca ben okuduğum kitapların sonlarının açık bırakılmasını seven biriyim. Sonlarını ben şekillendirmeyi seviyorum.
Sade, en sade, çok sade... Efil efil esen rüzgârın ardından ağaçta kalan yapraklar kadar sade. Hakkâri'de Bir Mevsim'in büyüsünü her kitaptan var bana göre. O kitapta sade ve içten. Lafı çok uzatmadan...
İfadedeki akış:
"Gözlerin gene iyi görüyor mu?
Evet, diyorum.
Nasıl dağıldığımı, dağılmakta olduğumu görüyor musun?"
Ferit Edgü, hikâye dünyasının rüyasıdır, bana göre.
Tıpkı kitabın üzerinde yazdığı gibi;
Öyküler & Çok Kısa Öyküler.
Ferid Edgü bir kaç cümleye tüm hikayeyi, uzun satırları sığdırmış gibi. Tek solukta okunacak türden bir kitap. Yazarın okuduğum ikinci kitabı ve zannımca tarzı bu. Başarı olarak değerlendirmek gerektiğini düşünüyorum bu durumu. Cümlelerin altında yatan derin hikayeleri, olayları ya da öykünün geri kalanını tamamlamayı okuyucuya bırakmış.
Keyifli okumalar.
