İstisnai Buluşmalar
Ayça GüçlütenSözler ve Alıntılar
Büyümek mahvetmiş temiz sözsüzlüğümü
İnsanın kendi cehennemini beklemesine gerek yok, içinde yolculuk ediyor zaten ve durup bir soluk almak istediğinde yüreğinden aklına giden yola kurduğunu tuzaklara yumuşacık bir yatağa atlar gibi gönüllüce düşüyorsun.
Sayfa 55Kitabı okudu
“Ama sen kalıyorsun,duruyorsun,yetiniyorsun,böyle böyle de bitiyorsun.Bitme...Git ve kendini tamamla.Git ve seni her gece o yataktan sıçratan o rüyanın peşine düş,seni gülümsetiyor ve sen pek az gülümsüyorsun..Gün ışığı önemlidir,onu rahatsız etmeden bulabilmek meseledir.Sabah güneşi doğumun,akşam güneşi tamamlanmandır.Dışarısı ,gittiğin yer muhakkak seni zorlayacak,mutsuz edecek,canına okuyacak hatta..Fakat acı olmasa his,nefes alabilir misin?Acı olmasa sen olur muydun,ben olur muydum?Biz buluşabilir miydik?Git..Kendi içinde hiç tanımadığın bir dost ve pes etmeye niyeti olmayan bir düşman taşıyorsun.Onlarla tanış,barış..”
Sayfa 69Kitabı okudu
Yapman gerekeni yaptın sen. Sana iyi yaptın ya da kötü yaptın diyemem. Bunu sende bir başkasına söyleyemezsin. Annene, babana, teyzene, kardeşine, bana, hiç kimseye söyleyemezsin. İnsanlar sadece bir şeyler yaparlar. Bazen ellerinden, bazen içlerinden geleni. Biz ne yapıyoruz? Elimizden gelenle içimizden geleni buluşturuyoruz. Bu kolay değil, hem de hiç.
Sayfa 131Kitabı okudu
tanısan sevmezdin zaten
“Seni sevdim,doğru.Bedenini değil,seni.Şehvetle değil,hasretle.Gerçek olmama ihtimalini sevdim.Gerçek olsan da uzağında olmayı,seni tanımamış olmayı sevdim.”
Sayfa 143Kitabı okudu