Bence insan bir korkuyla yaşayabilir.Belki sonsuza kadar değil ama yine de uzun bir süre yaşayabilir.Ama insan kendisini tiksindiren,sarsan rahatsız eden bir şeyle yaşayamaz.Çünkü o zaman kafasında ya da ruhunda bir çatlak belirir.
《 O günlerde ne kadar gülerdik,》diye düşündü.Karanlıkların içinde beliren bir ışık gibiydi bu düşünce.《Her zaman korkardık ama yine de gülerdik.Elimizde değildi....》