《 O günlerde ne kadar gülerdik,》diye düşündü.Karanlıkların içinde beliren bir ışık gibiydi bu düşünce.《Her zaman korkardık ama yine de gülerdik.Elimizde değildi....》
Bence insan bir korkuyla yaşayabilir.Belki sonsuza kadar değil ama yine de uzun bir süre yaşayabilir.Ama insan kendisini tiksindiren,sarsan rahatsız eden bir şeyle yaşayamaz.Çünkü o zaman kafasında ya da ruhunda bir çatlak belirir.