"Beckett'in kahramanları gibi kendi çöp tenekelerimizde ya da orada burada sürünerek yaşıyoruz biz. Kim tersini ileri sürebilir ki? Hangi hayat çok parıltılıdır ya da mutlulukla doludur?"
"Ölümün de, yaşamın da birbirinden kesin olarak ayrılmadığı, ama ikisinden de kötü, her şeyin sonsuz bir yabancılık duyurmaya dönüştüğü bitimsiz bir zaman parçası içinde - tükenmeyen, donuk gün ışığından mı bu?- acı çekerken buldum kendimi."