Bir tarafta yanlış fikirler diğer tarafta mezhepler ve özellikle Sünni mezhebe yönelik verilen soru cevap şeklindeki satırlar ve son olarak da kafamı kurcalayan bir baskının 400 diğer baskının 200 sayfa olması meselesi var. Acaba diğer kitap iki dille mi verilmiş yoksa sadeleştirilmiş mi bu da merak verici doğrusu.
Bir yerden sonra maneviyat çok ağır basıyor diyebiliriz yani Allah için zatı, sıfatları, fiilleri ve hükümleri açıklanıyor ki bu da bir yerden sonra kitabı nasıl tanıtacağımız konusunda yine endişe veriyor. Manevi olarak yanlış bir şey yazarak zarar görmek istemem açıkçası. Okuyarak öğrenmeye devam ediyoruz.
Yine yüzeysel bahsedersek, Peygamberimiz, şeriat hükümleri, imamet meseleleri derken şeriat konusu da çok kafamı kurcalayan bir konu. Mesela biri geliyor, bir alçak geliyor daha doğrusu, hanım kardeşlerimize tecavüz ve cinayet olaylarında bulunuyor. Şimdi ben böylelerinin hapse girip, benim ödediğim vergilerle karnının doyurulmasını doğru bulmuyorum. Hangi kardeşim bu doğru, hapisteki tecavüzcüler benim paramla bakılsın hiç önemli değil gibi cümleler kurar ki? Aynı zamanda şu örnek de verilebilir:
Necmettin Erbakan vefat ettiğinde, kendisi gibi şeriat isteyenlerden olan ailesinden kızı hanımefendi, miras için medeni hukuka başvurdu. Yoksa kendi payına bir şey düşmüyordu. Yani demem o ki bu kurallar, bu anayasa öyle güzel düzenlenmeli ki, suç işlemek imkansız olmalı. Suçluları caydırıcı cezalar eklenmeli. İnsanların hakları en güzel şekilde korunmalı. Ben olaya böyle bakıyorum bilmiyorum doğrudur yanlıştır ama benim bakışım bu.
Hepimize iyi okumalar dilerim..
