Kâbe, namazın kıblesi olduğu gibi gök de duanın
kıblesidir. Namazda ma'bûdumuz ve dua da yöneldiğimiz Rabbimiz, Kâbe de yahut gökte yerleşmiş olmaktan elbette münezzehtir.
Dua ederken elleri göğe kaldırmada ayrıca zarif
bir sır vardır. Şöyle ki; Ahirette kulun kurtuluşa ermesi, Allah (C.C.)'a tevazu göstermesi ve Rabbini
ta' zim etmesi iledir.
Tevazu ve ta'zim, kalbin amelidir. Bunun vasıtası
da akıldır. El, ayak, kulak ve göz gibi organlar ise kalbi temizlemede kullanılmıştır.