İtiraflarım
Lev TolstoyHigh Rated İtiraflarım Reviews
You can find High Rated İtiraflarım quotes, high rated İtiraflarım book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Şükür ki bitti. Spoiler içerir.
Öncelikle kendi adıma söyleyeyim hiç sürükleyici değildi ve çok sıkıldım. Yani yarım bırakmamak için okudum da ama içim şişti valla. Hayata bir azacık ümidim varıydısa sağolsun Tolostoy bey amca onu da benden söküp aldı.
Kitap hakkında onu söyleye bilirim ki, yazar hayatın anlamını arıyor. Ancak hayatın bir anlamı olmadığını ve yaşamanın manasız olduğunu ileri sürüyor. Hayat hakkında konuşurken şöyle söylüyor "Sen hayatınsın, geçicisin, parçacıkların gelişigüzel birleşmesinden oluşan bir yığıntısın. Hayatınızı sadece parçacıkların bir etkileşimi, değişimi olarak görmeye yönlendiriliyorsunuz. Bu yığıntı bir süre için varlığını sürdürüyor, ama sonra bu parçacıkların etkileşimi duruyor. Hayatınız olarak adlandırdığınız şey cevaplandırılmamış tüm sorularınızla birlikte sona eriyor."
Eskiden Ortodoks Hristiyan inancında vaftiz edilen yazar kendisini tanıdıkça ve geliştirdikce hiç bir dine de inanmıyor. "Bilgiye, şiire ve hayatın evrimine olan inanç, gerçekten de bir inançtı" söylüyor.
Kitapda yer alan kısa hikayeler ve alıntılar çok güzel. Genel olarak Tolostoyun düşünceleri ilginç ama söylediğim gibi çok sıkıcı geldi bana. Söyleyeceklerim bu kadar, çok bi şey yazabileceğim bir kitapda değil zaten. Okuyacak her kese şimdiden iyi okumalar
Okuma grubumun bu ay seçtiği kitap Tolstoy'un İtiraflarım kitabıydı. 95 sayfalık kısa bir kitap. Fakat akıcı olduğunu söyleyemem. Bir felsefe kitabını okur gibi okudum. Tolstoy'un itiraflarını çok samimi buldum. Kitabın başında ilk itirafı içinde bulunduğu edebiyat çevresinin samimiyetsiz ve bilgisiz oluşuyla ilgiliydi. Kendisinin de bilgisiz olduğunu düşünüyor. İkinci itirafı hayatın amacı ve anlamını ararken düştüğü bunalım. Öyle güçlü bir bunalıma giriyor ki intiharın eşiğine kadar geliyor. Bu bunalımdan kurtulabilmek için sorularının cevaplarını bilim kitaplarında ve felsefe kitaplarında arıyor. Ne yazık ki aradığı cevabı buralarda bulamıyor. Bu durum daha çok ümitsizliğe düşmesine neden oluyor. Sonra din kitaplarını okuyor. Budizm, İslamiyet ve Hristiyanlığın kutsal kitaplarını okuyor. Cevabı en sonunda kendi kutsal kitaplarına koşulsuz inanan ve uygulayan köylülerde buluyor. Kendisininde dahil olduğu elit sınıfın sahte bir inanç içinde olduğunu söylüyor. Her dinin ve mezhebin kendi doğrusunu dayatmasını doğru bulmuyor. Ortodoksluğu daha çok eleştiriyor. Kısacası kitap yazarın kendi sorularına cevap aramasıyla ve sonunda cevapları bulmasıyla sona eriyor.
Kitap; Tolstoy’un varoluş sebebini sorguladığı ve bunun için bilimsel ve dini araştırmalar yaptığı ( bana kalırsa depresyona girmiş, her şeye sahip olduğundan ne yapacağını şaşırmış:) ) sürekli aynı soruları sorup aynı cevapları almasına rağmen tatmin olmadığı “ Cehalet mutluluktur. “ ve “ Daima yukarıya bak... “ ile bitirdiği eseridir.
Bana hitap etmedi ama yazarın büyüklüğüne saygıdan okunabilir.
Adı üzerinde; büyük yazarın kendi iç dünyasına ve hayata yönelik kişisel duygu ve düşüncelerini paylaştığı bir eser. Felsefi temelli bir otobiyografi olan eserden ´´Kroyçer Sonat´´ veya ´´İnsan ne ile yaşar?´´ isimli eserlerindeki akıcılığı beklemek yanlış olur. Sayfalar biraz ağır ilerlese de okunması ve üzerinde emek verilmesi gereken bir eser. Okumayı ve kütüphanemize konması bizim tercihimiz oldu, size de öneririz.
felsefi bi bakış açısıyla ele alınmış içsell konuşmanın ağırlığını hissettiren bi yapıt okunulabilir.
Hakikate Nasıl Ulaşılmaz?
Kitabın ilk yarısında Tolstoy, çocukluktan gelen inancından kopuşunu ,hayata ilişkin anlam arayışını, sorgulama sürecini, intihar ile yaşamak arasındaki sorgulamasını, yaşadıklarını ve deneyimlerini aktarıyor (fakat bu inançtan kopuşu mantıksal temellendirmelere dayandırmadığı için ilerleyen zamanlarda inançsızlığı patlak veriyor.).
Kitabın