Evet arkadaşlar merhaba ;
her ne kadar göz ardı etsekte ölüm gerçeğini, bir gün o bizi ansızın bulacak. Bütün o yetiştirmeye çalıştığımız işlerimiz yarım kalacak. Kimimizin derdi, kimimizin zevküsefası sona erecek.
Bu kitapta bize ölmekte olan bir insanın ve yakınlarının psikolojik olarak ne düşündüğünü ve ne hissettiğini anlatmış Tolstoy. Anlatmaklada kalmayıp aynı hissiyatı okurlarada yaşatmış büyük usta. Bir köşede eşya gibi yatıp, yalnız başına, çaresizlik içinde ölümü beklemek korkunç bir şey.
Kitabı okurken gerçekten çok üzüldüm. Ivan İlyiç'e sarılıp ağlamak geldi içimden. Nitekim uzun bir aradan sonra bir kitabı okurken göz yaşlarımı tutamadım.
Tek atımlık, ilaç gibi bir kitap.
Ne zaman ölümü düşünsem bu şiir gelir aklıma.
Ölüm her aklına geldiğinde
Ah edip vah edip inleme
Bu halinle Tanrı'yı incitmiş olacaksın
Ecel kapını çaldığında evi telaşa verme
O geldiği zaman sen gitmiş olacaksın.
