İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Aklımı mı kaçırdım acaba?"
Sayfa 59Kitabı okudu
"Hepimiz bir gün öleceğiz, birazcık zahmeti niye esirgeyelim?"
Sayfa 80Kitabı okudu
"Değişmişim, öyle değil mi?"
"Ee... Evet... Biraz değişmişsin!"
Sayfa 64Kitabı okudu
Bilemedim ki :/
"Ne diyelim... Belki de her şeye rağmen durum o kadar kötü değildir."
Sayfa 57Kitabı okudu
Yüreğinin derinliklerinde ölmekte olduğunu hissediyordu, ama bu düşünceye alışmak şöyle dursun, onu henüz gerçekten kavramış daha doğrusu kavrayabilmiş değildi.
Sayfa 69Kitabı okudu
Ama artık her türlü terslik onu üzüyor, umutsuzluğa kapılmasına neden oluyordu.
Sayfa 58Kitabı okudu
Sabah ya da akşam, cuma ya da pazar fark etmiyordu, hepsi birdi; içini oyup kemiren, bir an bile hafifletmeyen, ızdıraptan kıvrandıran ağrı, umutsuz bir şekilde kaybolmaya yüz tutmuş, ama henüz sönmemiş yaşama bilinci; hep korkutucu, nefret uyandırıcı, tatsız ama gerçek olan ölümün yaklaşması ve hep aynı yalan, riyakârlık. Böyle bir durumda günlerin haftaların saatlerin ne anlamı vardı ki artık?
Sayfa 81Kitabı okudu
"Benim için hiçbir şey yapamayacağınızı siz de biliyorsunuz. Bu yüzden beni rahat bırakın,"dedi.
"Acılarınızı hafifletebiliriz."
"Onu bile yapamazsınız. Beni kendi halime bırakın."
Sayfa 99Kitabı okudu
Tıpkı ağrıların giderek daha da şiddetlenmesi gibi benim hayatım da öyle, gitgide daha kötüye gitti.
Sayfa 97Kitabı okudu
Kendini aldatmıyordu; içinde sadece kendisinin farkında olduğu, hayatında daha önce bu derece önemli olmamış, yeni, korkunç bir şeyler oluyordu. Çevresindekiler ya anlamadıklarından ya da anlamak istemediklerinden her şeyin eskisi gibi sürüp gittiğini sanıyorlardı.
Sayfa 60Kitabı okudu
Dünya umurlarında değil ama bir gün onlar da ölecekler !
Kendisini bir riyakârlık ağıyla öylesine sarılmış ve buna öylesine bulaşmış hissediyordu ki, herhangi bir şeyi çözüp ortaya çıkarmak çok zordu.
Sayfa 86Kitabı okudu
Hayat, bir artan acılar silsilesi.
Sayfa 97Kitabı okudu
"Peki bunun anlamı ne? Bütün bunlar niçin? Hayat bu kadar anlamsız, bu kadar korkunç olamaz. Ama gerçekten bu kadar anlamsız ve korkunç idiyse, bir de neden ölmeliyim, hem de acı içinde? Bunda bir yanlışlık var!"
"Belki de yaşamam gerektiği gibi yaşamadım."
Sayfa 94Kitabı okudu
Huzura ihtiyacı olduğunu söylüyor, sonra da huzurunu bozabilecek her şeyi arayıp buluyor ve en küçük bir terslikte zıvanadan çıkıyordu.
Sayfa 59Kitabı okudu