Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?
Kitabın ilk sayfasından gerçekliğin tokatını yediğim ve bu hayatı sadece kendim için yaşamam gerektiğine bir kez daha inandığım cümlelerle karşılaştım. Kitabı kısa sürede okudum. İvan’a üzüldüğüm, acıdığım (onun istediği şekilde) ve belli başlı noktalarda kızdığım anlar oldu en nihayetinde kitabı bitirdikten sonra kendime sorduğum ilk soru acaba bende yaşamam gereken hayatı yaşadım mıydı. İyi okumalar