Tarık Dursun’dan okuduğum ikinci kitap ve az çok bir şeyler şekillenmeye başladı zihnimde, yazarın kalemini nasıl oynattığına dair. Bir kere kesinlikle basit kitaplar değiller; dilin akıcılığının ardında koca bir çok katmanlık var. Okuduğum iki kitabında da böyleydi bu.
İyi Geceler Dünya (kitaplarının ismini de ayrı seviyorum), Almanya’da geçen bir roman ilk görünüşte. Bütünde ise ülkeler arası, dinler arası bir örgüsü var. Almanya’ya kaçan bir adam, orada tanışıp yakınlaştığı bir kadın, adamın siyasi geçmişine ve kadının aile geçmişine sürekli yapılan geri dönüşlerle ilerliyor kitap. Bölüm bölüm karakterlerin ağzından yazılmış. Özellikle mahkum olarak çekilen işkencelerin anlatıldığı bölümler içime işledi.
Olayların sürekli olmasının yanında karakterlerin solgun havası kitabı da buna bürümüş, sessizleştirmiş.
Tarık Dursun K. okumaya devam.
