Çocuğuma pozitif yönde sınır koymayı nasıl başaracağım hakkından uzun süredir düşünüyordum en son okuduğum bir kitaptan sınırlar konusunda 2 soru sorarak hareket etmenin sınır koymadaki kolaylığından bahsetmiş. 1. Bu sınırı neden çiziyorum?(çocuğum neden hayır diyorsun diye sorduğunda mantıklı bir nedenim olmalı) 2. Bu sınır kimin için gerekli? (Hayır derken kendimi mı düşünüyorum çocuğumu mu?) Bu iki sorunun iç dünyamdaki cevabı doğru noktayı gösteriyorsa çocuklarımı bunları anlatip kuralından geri dönmüyorum. Vicdanen de rahat oluyorum. Bunun onun iyiliği olduğunu biliyorum.

İyileşen Çocukluğum İyileşen Anneliğim

Fatıma Zehra

@cokokurbirazyazar·

1y

minibirteşekkür*

İyileşen Çocukluğum İyileşen Anneliğim Yazarın diğer kitaplarına göre daha etkili çözümlerle geldiğini fark ettim. İnsanın kendine, en safi ve samimi niyetiyle yine kendinin çare olacağını okudum satırlarıda. Güzel bir serüven oldu. Teşekkürler yazar, kalemin anneliğime dokundu.

Esma

@simsek_esma·

1y

Bana, 'Bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük nedir' diye sormuş olsanız, 'Kendini kaybetmek/hiç etmektir' derdim. Çünkü kişiye Rahman-ı Rahim tarafından verilmiş en kıymetli hediye kendisidir. İnsanın kendisi, Allah'ın ona ruhundan bir parça üflediği, kendisine has esma karmasıyla donattığı, aynı el izi, retina biçimi ya da dil izleri gibi yalnız kendisine özgün kılınan halidir. Bu nedenle insan kendi olabildiği ve kendini olduğu haliyle ortaya koyabildiği sürece mutlu ve huzurludur.

İyileşen Çocukluğum İyileşen Anneliğim

Esma

@simsek_esma·

1y

Çocukluğumuzdan beri masallarda, çizgi filmlerde, dizilerde, filmlerde kötülüğü de iyiliği de hep 'mutlak' mış gibi gördük. Kötüyse su katılmamış kötüydü, iyiyse içinde en ufak bir kötülük zerresi olmayacak kadar iyiydi. Oysa - diğer tüm duygu, davranış ve tutumlarda olduğu gibi iyilik ve kötülük birer noktayı değil, bir skalayı ifade eder. Bir ucunun mutlak kötülük, diğer ucunun mutlak iyilik olduğu uzunca bir skala düşünün. Kötülükten iyiliğe adım adım giden doğrusal bir düzlem. İşte her birimiz bu skala üzerinde bir yerdeyiz. Ama sabit değiliz. Gün içinde verdiğimiz bir kararla iyiliğe daha yakın dururken, başka bir kararımızla kötülük tarafına yaklaşabiliyoruz.

İyileşen Çocukluğum İyileşen Anneliğim

Reklam