Bu kitap incelemem iyinin ve kötünün ötesindedir...
Zevkle okuduğum ender kitaplardan biri oldu. Friedrich Wilhelm Nietzsche kitabında daha çok tanrı, din, inanç, efendi-köle, felsefe, düşünürler, filozoflar, sanatçılar, kadın-erkek, toplum-birey üzerinden düşüncelerini dile getiriyor. İnsani duygular; hüzün ve sevginin eksik olmadığı zamanlardayız. Kitap 9 başlıktan oluşuyor ve kitabın sonunda “ Yüksek Dağlardan - Son Şarkı”yla kitap sonlanıyor.
Kitap “modern fikirler” üzerinde çok durmaktadır. Kendinden kaçanlara hitap etmeyen bir kitap.
İnançlarımız daha doğrusu bizi biz yapan ve bize biz olmamızı sağlayan ailelerimizden doğrudan ve dolaylı yollardan aldıklarımız: davranışlarımız, düşüncelerimiz, eylemlerimiz ve bu eylemleri doğuran fikirlerimizin oluşmasında rol model olan anne ve babanın sorumluluğuyla beraber dikkat ve dikkatsizliği. Daha doğrusu bir adam yaratmak, bir insan yaratmak nedir ve nasıl olur, çocuk nasıl yetiştirilir gibi üstüne düşülmeyen ve canlı bir bomba gibi topluma bırakılan ama toplum tarafından kazandırılmayan çünkü toplumda bomba! İ n s a n ve o ğ l u ‘ n u n varoluş kaygısıyla beraber kitabı okurken; birçok düşüncemi tazeledim. Eğer sizlerde paslanmış aydın fikirlere sahipseniz kitap okuyun ve daha önemlisi kitap okutun.
Bilmeyi öğrenenin tanrı, bilmeyi bilmemesi gerekenin şeytan olduğuna inanıyorum ve içi boş “modern fikirlere” ihtiyaç duyuyorum.
Nietzsche, gelecekteki felsefeye giriş diyor ama kendisini ne üstün ne de aşağı tutuyor çünkü o dönemine değil her zamana hitap eden bir yaratım ustasıydı.
*Différence engendre haine (Fr.): Farklılık nefret doğurur.
