Bir ağaç düşün, köklerini meyvesini bağışlamış
Sayısız kapısı varmış insanın demek ki duvar çok
Demek ki resim bitince yaralarını sayacaksın
Bir parazit gibi aramıza girecek dünya
Yaşamak bazen, filmin yarısında
Sebepleri kaybedip çıkıp gitmek gibi..
Herkes galibin peşinden gider, biz ezelî mağluplarız
Şimdi neresindeyiz yukardan çekilen karelerin
Hiçbir yerindeyiz yerin de toprağın da
Bir ırmağa başladık, az özlem çok ayrılıktır Yusuf
.
.
Ruhlara işlenmiş bir aşk var imiş ezelde
Aşk yoksa raflara insan etleri
Aşk yoksa mürekkeplere zehir
Varılacak bir sevgili yoksa
Kepenkleri indirip kapatabiliriz dünyayı.