Jar
Kemal VarolSözler ve Alıntılar
Bir kere yanan el, artık alışırdı ateşe. Bir kere yandıktan sonra olsa olsa kül olurdu insan.
İnsanın her yeri sapır sapır yaşlanırken bir tek dili dinç kalırdı.
Şarkılar kendi nağmesini değil, herkesin içindeki eski bir yaranın hikayesini dile dökerdi.
"Bir ülke ki burası kimse nereden geldiğini bilmiyor. Bir yalan bulduk inandık. Kurcalama."