Romain Rolland barış için yazan bir yazarmış. Annesinden sıkı bir dini eğitim, babasından da devrimciligin ve laikliğin eğitimini almış yazar. O yüzden de kitaplarında bu iki kutpun izlerini görmek mümkünmüş. Henüz 1.cildi okuduğum için onsozden yazıyorum bu bilgiyi...
Kitaba gelirsek, Jean Christophe mutsuz bir aile de büyüyen, dedesi, babası müzisyen olan, annesi de evlere işlere giden bir ailede büyür..... yokluk bir yandan ama en çok da sevgisizlik onda yaralar açar ve hep onu arar aslında.. yeteneklidir, piyona çalar, konserlere gider ama hep bir yanı eksiktir. Çok hatalar yapar, sevdiğine çok bağlanır ve çok acı çeker..... tabi yanlışları da çoktur. Özellikle anlatım dilini çok sevdim. Bir çocuğun gözünden, hissedilen duyguları, anlari cok iyi aktarıyor yazar.
Savaş sonrası dönemi düşündüğümüz de aslında yaşananlar kolay değil ve uyum sağlamak, o mücadeleyi vermek, hep ayakta kalmaya çalışmak....Bu süreçler yorucu...
Babasının ani bir kararla annesi ile evlenmesi, sonra da pişman olması ve kendine yakıştırmalar sonucu kendini içkiye vermesi... dedenin gelinine ve torunlarına sahip çıkması, sanatla beslemesi....
Kısacası bu ciltte doğum,büyüme sancıları anlatılıyor...
Bakalım 2.ciltte ne bekliyor bizi ️
