Büyük dev bir eserin daha sonuna geldim.Eser, bir müzik dehasının doğumundan itibaren hayatını anlatıyor, kuşkusuz Rolland bu kurguyu tasarlarken hayranı olduğu Beethoven’ın hayatından çokça esinlenmiş. 1.ciltte Jean Christophe’un doğumu, çocukluk ve gençlik yıllarına tanık oluyoruz. Ben bu eseri Marcel Proust’un Kayıp Zamanın İzinde serisinde rastladım Jean Christophe’a ve muhtemelen bu nedenle de insanların gözünü korkutan bir seri. Fakat, eser çok akıcı ve kolay okunan bir klasik. Çok ama çok severek okudum. Hem edebi açıdan son derece doyurucu hem de çok akıcı olması nedeniyle çok keyifli bir okuma oldu benim için. Romain Rolland’ın muhteşem bir gözlem yeteneği var ve gözlemlerini okura hissettirebilecek gerçeklik ve derinlikte anlatma yeteneği de muazzam. Kalemi çok güçlü, aslında anlattığı hikaye çok sıradışı ya da olağanüstü olmamasına rağmen çok etkilenerek okudum ve hikaye beni içine çekti. Jean Christophe’unkine hiçbir yönden benzemeyen bir çocukluk yaşamış olmama rağmen, onun çocukluğunu okurken hem kendim o yaşlardayken dünyayı nasıl algıladığımı hatırlattı bana yazar, hem de tamamen yabancı olduğum duyguları içimde hissettim. İnsani duyguları çok naif, edebi ve gerçekçi anlatmaktaki başarısından çok etkilendim Rolland’ın. Bir çocuk neyi nasıl algılar, büyüme sancıları çekerken neler yaşar ve hangi yaşadıkları onu nasıl bir insan yapar, bunları çok başarılı bir şekilde işlemiş. Klasik eserlerden hoşlananlara mutlaka ama mutlaka tavsiye ederim, benim en sevdiğim klasikler arasında yerini aldı bile.
