Kulağa hoş geliyordu. Yeni bir hayat. Yeni bir başlangıç. Yeniden doğmak gibiydi. Ama Alice yeni hayatına kocaman bir yük taşıyordu. Geçmişten gelen, onu iki büklüm eden bir yük...
Yeni hayatına, en sevdiği koltuğa kıvrılıyormuş gibi, rahatça uyum sağlamıştı.
Ama geçmişte yerli yerindeydi. Her zaman da olacaktı. '' Olanları değiştiremezsin, "demişti Patricia Coffey defalarca, '' ne kadar düşünürsen düşün, ağlarsan ağla, bir anın bile değiştiremezsin. Değiştirebileceğini tek şey, gelecek. ''
'' Ben geleceği hak etmiyorum, '' demişti. '' Başka birinin hayatını çalmışken, gidip normal bir hayat yaşayamam. Nasıl yaşarım? ''