Gerçekten de insanların iyiliğin övülmesi konusunda anlaşıp, hiç kimsenin bu övgüyü hak etmek için çabalamaması tuhaf. Bir ahlaksızlık gördüğünde kimse sövmekten geri kalmıyor, ama herkes başkalarında kötülediği şeyleri yapmaya can atıyor.
Neden onun iffetsiz olması benim de öyle olmamı gerektirsin? Ya da neden sırf ben bir erkeğim diye, ya da yoksulum diye benim iffetim onun zevklerinin emrinde olsun, anlayabilmiş değilim.