Joseph Walser'in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump

Gonçalo M. Tavares

En Eski Joseph Walser'in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump Sözleri ve Alıntıları

En Eski Joseph Walser'in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump sözleri ve alıntılarını, en eski Joseph Walser'in Makinesi ve Bir Adam: Klaus Klump kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu bir gerçek: Barışçıl toplumlarda yalnızlık büyür. Kendimizi savunurken birbirimize yaklaşırız. Egoizm bizi birleştirir.
Sayfa 225Kitabı okudu
İnsan mutluluğu, bir mekanizma.
Mutluluk makinelerin anlayabileceği, katılabileceği ve müdahale edebileceği bir sisteme indirgendi bile. Artık teknolojiden bağımsız bireysel mutluluk diye bir şey yok, ... Artık mutlu olmak, genellikle Ruh sözcüğüyle ilintilendirdiğimiz şeylere bağlı değil. Somut maddelere bağlı. İnsan mutluluğu, bir mekanizma.
Reklam
Normallik sürüp gidiyor; buna kimse engel olmuyor. Uzaktan bakıldığında anlaşılmaz hatta saçma gelen sürekli bir yol alma ihtiyacı var. Normallik, yıkıntıların üzerinde de olsa devam ediyor; organizma, en tuhaf ve karmaşık alışkanlıklarını sürdürmeye çabalıyor. Insanoğlu, ister halinden memnun olsun ister yeni bir unsura adapte olmaya çalışsın, bir an bile durmuyor. Aslında yataktan bunun için kalkıyor. Ve insanoğlu arzularından ötürü asla aramaktan vazgeçmeyecek. Neyi mi? Ondan çalınmış olanı.
Resmi tarih
Çocuklara öğretilen tarih, kuşkusuz bu genç beyinlerde sınırlı ve nicel bir bellek yaratmaya yönelik oluşturma çabasıydı. Bir ülkenin tarihini öğrenmek, en dikkatli öğrenciler için, bireysel belleği yitirmek anlamına geliyordu. Bir vatandaşı yok etmeye tarih eğitimiyle başlanır, diyordu Klober. Ulusunun tarihindeki gerçekleri öğrenmelisin dediklerinde aslında söyledikleri şudur: Bireysel bir belleğin olduğunu ve bu belleğin kendi başına işlediğini unutmamalısın. Belleğinin biz onu işgal etmeden önce çalışmaya başladığını unutmalısın, yani sadece öğrettiğimizi düşünmelisin.
Aslında ya çok az şey biliriz ya da hiçbir şey bilmeyiz. Bunun sebebi, bireysel bilim -coğrafi ve zamansal olarak kişiye özgü bir bilim- düşüncesinden vazgeçmiş olmamızdır. Çünkü aslında çok gerekli olan bu bireysel bilim -böyle bir şeyin var olduğunu farz edersek- ülke ve dünya için kullanışsızdır, bunun da ötesinde tehlikelidir. Çünkü, aynı olayı farklı açıklamaktan daha ayırıcı hiçbir şey yoktur -ve bu, ülkenin birleştirmek istediği şeyi ayırır: İnsanları. Bireysel bir bilim düşüncesinin, en başından beri içi boşaltılmıştır: Gerekli değildir, gereksizdir, zararsızdır, önlenmelidir ve sonunda, en son evrede unutulmadır.
Pencereler, sevgililer var olduğu ve sevgililer henüz evde olmadığı için vardır. Sevdiğin insan eve döndüğünde pencereler artık var olmaz.
Sayfa 145Kitabı okudu
Reklam
72 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.