•Juju 9/10
•Kitap, Suriyeli bir mülteci çocuğun ağzından savaşı anlatıyor. İncecik ve büyük puntolu bir kitap. Başına oturduğunuzda 10 dakika içerisinde bitirebilirsiniz ama etkisi büyük. Anlatış şekli, kurduğu cümleler benim cidden kalbime dokunmayı başardı. Savaşa daha önce birçok açıdan bakmışımdır. Herkes bakmıştır. Siyasi, ahlaki... ama hangimiz masum bir çocuğun gözünden baktık?
•Hep birilerini suçladık, birilerine kızdık, birilerine acıdık ama tek istediği arkadaşlarıyla bisiklete binmek olan masum canların, büyüklerin kavgaları yüzünden ne hale geldiklerini, ne düşündüklerini, ne hissettiklerini ve gerçekten her şeyden ne kadar uzak olduklarını göremedik. Onlar için para, dil, din, ırk, ülke önemli değil. Nerede yaşadıkları değil, çocuk olmaları önemli. Hangi dili konuştukları değil, çocuk olmaları önemli...
Bu kısacık kitap bana bunları çok net bir şekilde gösterdi ve bir kez daha kızdım dünyanın bu saçma düzenine.
•Çocukların öldürülmediği, siyasete alet olmadıkları, özgürce bisiklete binebildikleri bir dünya dilerim...
•Son olarak kitaptan birkaç alıntı bırakmak istiyorum:
"Uçaklar kaybolduğunda güvercinler uçuşacak beyaz beyaz."
"İnsanlar, işlerine gelmeyeni duymaz, görmezmiş. Onlara duyurmak, göstermek için çok söylemeli, çok yazmalıymışım.
Ben de söylemeliyim. Büyüklerin çıkardığı savaşta çocukların da öldüğünü, anne babalarının öldüğünü, okula gidemediklerini, yemek, yatak bulamadıklarını, küçük çocukların çok çalıştırılıp az para aldıklarını, kış geldiğinde donabileceklerini... Hepsini söylemem gerek."
